همه توکنهایی که تولید و معرفی می‌شوند باید روی بستر یک بلاکچین باشند، اما هزینه ساخت بلاک چین اختصاصی بسیار زیاد است. ERC20 در اصل یک استاندارد روی اتریوم است که می‌تواند امکان ساخت توکنهای جدید بر بستر خودش را در اختیار سازندگان و توسعه‌دهندگان ارزهای دیجیتال قرار دهد. در واقع آنها توکنهای خود را روی ERC – ۲۰ می‌سازند تا شبکه‌ای برای انتقال ارز داشته باشند.
نکات زیادی درباره شبکه اتریوم (ETH) و بلاکچین آن وجود دارد که دانستن آنها شما را شگفت‌زده می‌کند. در این مطلب از وبلاگ والکس از استاندارد ERC20 و توکنهایی که بر بستر آن متولده شده‌اند صحبت کنیم. همراه ما باشید تا یکی از مهم‌ترین استانداردهای فناوری بلاکچین را بشناسید.
توکنها (Token) نوعی از رمزارزها هستند که نشان دهنده یک دارایی یا استفاده خاص هستند و بلاکچین اختصاصی خود را دارند. اغلب از واژه ارز دیجیتال به جای توکن استفاده می‌کنند اما از لحاظ فنی این جایگذاری درست نیست. توکنها قبل از اینکه در ارزهای دیجیتال استفاده شوند، در سیستم‌‌های کامپیوتری یک نوع مجوز رمزنگاری شده بودند.
ERC20 پروتکل ایجاد توکن است که روی شبکه اتریوم ساخته شده است و می‌تواند بستری برای ایجاد توکنهای جدیدی باشد که از یک بلاکچین اختصاصی بهره نمی‌برند. در واقع، به جزء اینکه اتر (ETH) ارز دیجیتال بومی شبکه اتریوم است، توکن ERC – ۲۰ استانداردهای مهمی برای ساخت توکنهای قابل تعویض بر بستر اتریوم دارد. استفاده از این استاندارد می‌تواند هزینه‌های تولید توکنهای جدید را برای سازندگان کاهش دهد. علاوه بر این، استاندارد‌هایی دارد که همه توکنهای ساخته شده بر بستر آن باید به این استانداردها پایبند باشند و در چهارچوب آنها رفتار کنند.
ERC20 برای همه قراردادهای هوشمند در بلاکچین اتریوم مورد استفاده قرار می‌گیرد. این استاندارد در بعضی از جهات شباهت زیادی به بیت کوین، لایت کوین و دیگر ارزهای دیجیتال دارد.
سال ۲۰۱۵ توسعه‌دهندگان اتریوم ERC20 را ایجاد کردند و دو سال زمان برد تا در نهایت کمیته اصلی، این استاندارد را به رسمیت بشناسد و بتواند کار خود را برای انتقال ارز آغاز کند.
روش کار ERC-20 به این صورت است که یک نفر یا گروهی از توسعه‌دهندگان باید پیشنهاد خود را که در اصل جزئی از پروپوزال‌های بهبود شبکه اتریوم است (Ethereum Improvement Proposal) مطرح کنند و ساختار و استانداردهای آن را هم به صورت کامل شرح دهند. در نهایت کمیته EIP این پیشنهاد را بررسی کرده، استانداردهای آن را مطالعه می‌کند و اگر شرایط آن مناسب باشد، تأیید و اصلاح نهایی را ارائه خواهد کرد. بعد از این مرحله شبکه پیشنهادی گروه توسعه‌دهنده بر قالب ERC-20 ایجاد شده و رسما یک ERC خواهد بود.
همچنین قراردادهای هوشمند و سایر ویژگی‌های درون اتریوم موظف به انطباق با یکی از استانداردهای تأیید شده هستند.
منظور از توکنهای ERC-20 رایج‌ترین توکنهایی هستند که روی بلاکچین اتریوم ساخته شده‌اند. طراحی این توکنها به‌صورتی است که توکنهای کاربردی (utility tokens) شبکه هستند و برای توابع پرداختی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این توکنها را می‌توان برای پرداخت خدمات و کالاها استفاده کرد. توکنهای ERC-20 مانند هر توکن دیگری سه قابلیت تعویض‌پذیری، انتقال و عرضه مشخص دارند.
برترین توکنهای ERC20 این موارد است:
استاندارد ERC-20 شش تابع اجباری و سه تابع اختیاری دارد. این توابع کدگذاری باعث می‌شوند توکنها روش‌های پیاده‌سازی مختلفی در سیستم اتریوم داشته باشند. همچنین این توابع به نفع توکنها و شبکه‌‌هایی است که بر چارچوب ERC20 تولید می‌شوند و روی قیمت اتریوم (eth) نیز می‌توانند تاثیرگذار باشند.
همان‌طور که از اسم این توابع می‌توان برداشت کرد، یک توکن را تنها زمانی زیر مجموعه توکنهای ERC20 می‌شناسند که از این شش تابع اصلی پیروی کند.
در کنار توابع اصلی، سه مورد توابع اختیاری هم وجود دارد که استفاده از آنها کاملا اختیاری است. این توابع به شرح زیر است:
این مجموعه از توابع و سیگنال‌ها تضمین می‌کند که انواع مختلف توکنهای اتریوم در هر بخشی از سیستم عملکردی یکپارچه و یکسان خواهند داشت. به‌این‌ترتیب، تقریباً تمام کیف پول‌های دیجیتالی که ارز اتر را در لیست پشتیبانی خود دارند از توکنهای استاندارد ERC20 هم میزبانی می‌کنند.
اهمیت ERC20 با مشخص کردن عبارات اصلی این استاندارد قابل درک می‌شود. درواقع ERC20 مخفف «درخواست اتریوم برای اظهارنظر – Ethereum Request for Comment» است. این تعریف مفهومی مشابه با مهندسی اینترنت دارد و وسیله‌ای برای انتقال یادداشت‌ها و الزامات فنی ضروری به گروهی از توسعه‌دهندگان محسوب است. توسعه‌دهندگان و سازندگان با درک توابع و شرایط استفاده از این استاندارد می‌توانند توکنهای جدید برای بهبود فناوری بلاکچین ایجاد کنند و از همه مهم‌تر، هزینه‌های ساخت و استفاده از بلاکچین جدید را هم از پروژه‌های خود حذف کنند. این کار کمک می‌کند هزینه‌های بالای این پروژه‌ها منطقی‌تر و به‌صرفه‌تر باشد.
قالب ERC20 تا مدت‌ها محبوب‌ترین مسیر و روش برای ایجاد توکنهای جدید در فضای ارزهای دیجیتال بود. در نتیجه، همه توکنهای جدیدی که می‌خواستند به لیست بلند‌بالای توکنهای فعال بازار اضافه شوند، روی قالب ERC20 ایجاد می‌شدند. این چارچوب به‌ویژه در بین ICOها و شرکت‌های تأمین مالی جمعی بسیار محبوب و مورد توجه بود.
در حال حاضر ده‌ها هزار توکن متمایز وجود دارد که بر اساس استاندارد ERC20 صادر شده و در حال فعالیت هستند. همان‌طور که بسیاری از قراردادهای هوشمند ERC20 برای اجرای روال‌ها و عملکردهای مختلف در فضای دیجیتال استفاده می‌شوند، بسیاری دیگر هم برای ایجاد توکنهای غیر قابل تعویض (NFT) با هدف عرضه اولیه کوین (ICO) مورد استفاده قرار گرفته‌اند. این موضوع به‌خوبی می‌تواند بیانگر شبکه ارز دیجیتال اتریوم و استاندارد ERC20 اتریوم باشد.
یک ICO اساساً معادل صنعت ارزهای دیجیتال با عرضه اولیه عمومی (IPO) در بازار سهام است. در واقع، در هر عرضه اولیه، یک شرکت رمزنگاری به دنبال جمع‌آوری پول برای ایجاد یک ارز دیجیتال جدید و یکی از برنامه های غیرمتمرکز (DAPP) است. این روش را به‌عنوان راهی برای جمع‌آوری بودجه و سرمایه لازم که می‌تواند بهبود فناوری و برنامه‌ها را تسهیل کند، انجام می‌دهد.
گزارشی که درباره ERC20 منتشر شده است، ادعا کرده که عرضه اولیه این شبکه در سال ۲۰۱۷ به‌تنهایی توانست یکی از پروژه‌هایی باشد که بیشترین سرمایه را جذب کرده است. همچنین بسیاری از ارزهای دیجیتال موفق دیگر از نظر عرضه اولیه هم طبق پروتکل ERC20 ساخته شده‌اند. به‌عنوان‌مثال، EOS (رمزارز ایاس) یک توکن مبتنی بر ERC20 است که در طول ۵ روز عرضه اولیه خود بیش از ۱۸۵ میلیون دلار سرمایه کسب کرد. چندین توکن دیگر که روی قالب ERC20 راه‌اندازی شده‌اند هرکدام چندین میلیون دلار در عرضه اولیه‌های خود جمع‌آوری کرده‌اند.
با وجود همه مزایا و ویژگی‌های مثبتی که پروتکل ERC20 دارد، معایب آن را هم نباید نادیده گرفت. قبل از متولد شدن این استاندارد و توکنهای مربوط به آن، هر برنامه‌ای زبان و اصطلاحات مخصوص به خودش را داشت. همین موضوع باعث می‌شد تا تیم توسعه‌دهنده هزینه و وقت زیادی برای ساخت یک بالاکچین صرف کند، اما این پروتکل و توکنهای مربوط به آن در واقع همه چیز را ساده‌تر کرد. همچنین استاندارد ERC20 فرآیند ایجاد یک توکن را هم بسیار ساده‌تر و اتریوم را به محبوب‌ترین پلتفرم ICOها در سال ۲۰۱۷ تبدیل کرده است.
این در حالی است که معایب ERC20 هم ممکن است زحمات تیم توسعه‌دهنده را به خطر بیندازد. برای مثال، هنگامی که توکنهای ERC20 به‌عنوان یک روش پرداخت به جای اتر در قراردادهای هوشمند استفاده می‌شود، به صورت ناخواسته و به شکل کاملا غیرقابل برگشت، تخریب شوند.
پروتکل ERC20 فهرست مشترکی از قوانینی را تعریف می‌کند که همه توکنهای اتریوم باید به آن پایبند باشند. تا تاریخ آگوست ۲۰۲۱، حدود ۴۴۲۶۴۷ توکن سازگار با ERC-20 در شبکه اصلی اتریوم وجود دارد. برخی از این مهم‌ترین قوانین این شبکه شامل موارد زیر است:
قوانین ERC20 به توسعه‌دهندگان کمک می‌کند تا به طور دقیق درباره نحوه عملکرد توکنهای جدید در سیستم بزرگ‌تر اتریوم اطلاعات کسب کرده و عملکرد آنها را پیش‌بینی کنند. این کار، توسعه و طراحی توکنها را برای توسعه‌دهندگان ساده می‌کند، همچنین می‌تواند باعث جلوگیری از انجام تراکنش‌های اشتباه شود.
خوشبختانه، اکثریت‌قریب‌به‌اتفاق توسعه‌دهندگان توکنها، مطابق با قوانین ERC-20 عمل می‌کنند. به این معنی که اکثر توکنهایی که از طریق عرضه اولیه کوین اتریوم منتشر می‌شوند، مطابق با پروتکل ERC20 هستند. امروزه بسیاری از ارزهای دیجیتال معروف بازار که متقاضیان و معامله‌گران زیادی هم دارند روی چارچوب ERC20 اتریوم تولید شده‌اند. اگر قصد خرید هر ارز دیجیتالی را دارید که به‌عنوان توکن ERC-20 صادر می‌شود، باید کیف پولی هم داشته باشید که با این توکنها سازگار هستند. چون توکنهای ERC-20 بسیار محبوب هستند، کیف پول‌هایی که از این رمزارز پشتیبانی می‌کنند هم گزینه‌‌های بسیار متنوع و زیادی است.
پرکاربرد ترین کیف پول‌های ERC20 این موارد است:
درحالی‌که ERC20 پشتیبانی گسترده‌ای را ارائه داده و توکنهای جدیدی مطابق با استانداردهای خود به فناوری و بازار ارزهای دیجیتال معرفی کرده است، منتقدان زیادی هم دارد. منتقدان معتقدند این استاندارد ارز دیجیتال اتریوم به یک یا چند روش ناقص و کم محدود می‌شود؛ به همین دلیل، از زمان توسعه ERC20، چندین جایگزین دیگر هم برای این شبکه پیشنهاد شده است. مهم‌ترین پیشنهادها شبکه‌های ERC223 ، ERC20.5 و ERC621 است.
تفاوت‌های زیادی بین توکنهای این دو شبکه وجود دارد و اولین چیزی که باید از آن صحبت کنیم، نحوه اجماع در بلاکچین آنهاست. بلاکچین اتریوم از الگوریتم PoW و روش ماینینگ استفاده می‌کند و بلاکچین ترون این فرایند را از طریق استیکینگ و الگوریتم PoS مدیریت می‌کند.
سرعت و میزان کارمزد تراکنش‌ها را هم نباید نادیده گرفت. در حال حاضر کارمزد تراکنش‌ها در بلاکچین اتریوم افزایش پیدا کرده و نسبت به بلاکچین ترون، بسیار گران‌تر است. همین باعث شده تا سازندگان و معامله‌گران ترجیح می‌دهند تا کم کم به سمت استفاده از استاندارد TRC20 بروند.
با این وحود، والت‌ها و صرافی‌های زیادی از ذخیره‌سازی توکن ERC20 پشتیبانی می‌کنند و این در حالی است که تتر TRC20 هنوز به این میزان شناخت نرسیده و پشتیبانی آن در صرافی‌ها و والت‌ها بسیار محدود‌تر است.
اگر بخواهید اطلاعات بیشتری درباره این شبکه کسب کنید، پیشنهاد می‌کنیم مطلبی درباره دو تتر محبوب تریدرها و تفاوت تتر TRC20 با ERC20 بخوانید.
ورود به بازارهای مالی نیازمند کسب آموزش و تخصص است ، ما از شما تقاضا می کنیم که بدون کسب دانش وارد بازارهای مالی نشوید حتی اگر سیگنال های خرید و فروش را دریافت می کنید باز هم ورود بدون دانش به این بازارها اشتباه است و به شما عزیزان پیشنهاد می کنیم ابتدا آموزش های ما را مشاهده فرمایید و بعد از کسب دانش وارد بازارهای مالی شوید.
ورود به بازارهای مالی نیازمند کسب آموزش و تخصص است ، ما از شما تقاضا می کنیم که بدون کسب دانش وارد بازارهای مالی نشوید حتی اگر سیگنال های خرید و فروش را دریافت می کنید باز هم ورود بدون دانش به این بازارها اشتباه است و به شما عزیزان پیشنهاد می کنیم ابتدا آموزش های ما را مشاهده فرمایید و بعد از کسب دانش وارد بازارهای مالی شوید.
